Sayın Kongar; Cumhuriyet Gazetesi’nde Atatürkçülük/Sosyal Demokrasi başlıklı yazı dizinizi takip ediyorum. Bu cevabi yazımda birinci bölüm yazınızla ilgili bazı değerlendirmelerde bulunmak istiyorum. Yazınızın son bölümünde “partinin yani yeni CHP’nin bugünkü yönetimi yeterince Kemalist olmamakla ve sosyal demokrat olmakla eleştirilmektedir” diyorsunuz. Evet, doğrudur. Ben yirmi yılı aşkın bir zamandır bu eleştirileri gündeme getiriyorum. Çıktığım TV programlarında ve yazılarımda bu konuyu tartışmaya açmak istedim. Siz konuyu tartışmaya açtınız, teşekkür ederim. Bu yönetim İstanbul İl Başkanının neo liberal-sosyal demokrat fikirlerine, Atatürk karşıtlığına geçit ve destek vermekte, Ekmelettinİhsanoğlu’nu cumhurbaşkanı adayı yapmakta, PKK avukatlığını ve Atatürk’e ‘Kefere Kemal’ diyenleri milletvekili yapmakta, zaman zaman bölücü, halklarcı parti ile aşk yaşamaktadır. Sosyal demokrasi iyi incelenirse yukarıdaki eylemlerin sosyal demokrat-neoliberal fikir ve fiiller olduğu görülecektir. Yine yazınızın son bölümünde “Bu eleştirilerin Kemalizm/Atatürkçülük ile sosyal demokrasinin karşıt olduğu gibi çok tartışmalı olan bir kabul üzerine kurulu” olduğunu belirtiyorsunuz. Çok iyi bildiğiniz gibi sosyal demokrasi, Bernatein ve Kautsky’nin öğretileri ve Sosyalist Enternasyonal’in fikirleri ve kararları ile şekillenir. Sosyal demokrasi ve Kemalizm ayrı ideolojilerdir. Ayrı toplumların ayrı yaklaşımlarının ürünleridir. Ayrı yaşam biçimleridir, ayrı dünya görüşleridir. Size hemen bir örnek vereyim; Mustafa Kemal diyor ki; “Ordumuz Türk birliklerinin, Türk kudret ve vatanseverliğinin çeliklenmiş bir ifadesidir.” Bunun neresi sosyal demokrasiye yakındır? Her iki ideoloji tarafsız olarak incelenirse birbirlerinden çok farklı dünya görüşleri olduğu görülecektir. Bu nedenle Sosyal Demokrat Parti’yi Kemalist Devrim için zararlı görmüş 13 Mayıs 1925’de Bakanalar Kurulu kararı ile kapatmıştır. Cevaplarımızı sürdüreceğiz.