Yapay zekâ ile NPC’ler artık oyuncuya göre şekil alıyor. Oyunlarda mekanik karakterler yerini öğrenen ve gelişen dijital bireylere bırakıyor.

Eskiden oyunlarda gördüğümüz NPC’ler (yani oynanamayan karakterler) hep aynıydı: birkaç cümle tekrar eder, görev verir, sonra da köşesine çekilirdi. Biz de onların sınırlı zekâsına alışmıştık.

Çoğu zaman belirli rotada dolaşır ya da aynı saldırı hareketini yapmaktan öteye gidemezlerdi.

Ama artık işler değişiyor. Son yıllarda oyunların içine giren yapay zekâ, bu karakterleri bambaşka bir noktaya taşıdı. Bir rol yapma oyununda karşınıza çıkan NPC, sadece “hoş geldin” demekle kalmıyor; söylediklerinizi anlıyor, oyunun gidişatını yorumluyor, hatta kendi karakterini bile geliştirebiliyor. Yani oyun dünyasında dijital bireylerle yaşıyoruz desek abartı olmaz.


İster istemez şu soru akla geliyor: NPC’ler bizden daha mı akıllı olmaya başladı?

Bir gerçek var ki, bu yeni nesil karakterler artık oyuncuya göre şekil alıyor. Mesela siz oyunu agresif oynuyorsanız, karşınızdaki daha temkinli davranabiliyor. Keşif odaklı ilerliyorsanız, sizi farklı bir tarzda karşılıyor. Hepimizin yıllardır hayalini kurduğu “canlı oyun dünyası” hissi böyle gerçekleşiyor.

Tabii işin bir de zorlayıcı tarafı var. İnsan zekâsını taklit eden NPC’ler, sizin hatalarınızı affetmeyip önceden hamlelerinizi kestirmeye başladığında, oyun bambaşka bir seviyeye çıkıyor. Bir strateji oyununda, karşınızdaki yapay zekânın sizi adeta satranç oynar gibi sıkıştırması hem şaşırtıcı hem de biraz ürkütücü. Çünkü alıştığımız o “yapay zekâ her zaman hata yapar” avantajı giderek yok oluyor.


Bazı oyuncular bu yüzden tedirgin: “Eğer NPC benden zeki olursa, benim rolüm ne olacak?” diye soruyorlar. Ama bana kalırsa unutmamamız gereken nokta şu: Oyun sadece kazanmak demek değil. Oyun aynı zamanda bir deneyim, bir hikâye, bir etkileşim demek. Daha insansı NPC’ler, aslında bize çok daha sahici bir dünya sunuyor. Belki de bu sayede oyunların sanat yönü daha da güçlenecek.


Sonuç olarak, NPC’ler hâlâ bizden daha akıllı değiller ama çok daha insana benzer hale geliyorlar. Karşımızda artık mekanik değil, öğrenebilen karakterler görmek oyunlarda yepyeni bir çağın başladığını gösteriyor. Kim bilir, belki birkaç yıl sonra bir oyunda tanıştığımız bir NPC’yi, gerçek bir dostumuz gibi hatırlayacağız.