MİLLET İTTİFAKI’nın Cumhurbaşkanı Adayı Muharrem İnce için günlerdir “parti mi kuracak, bölen mi olacak” tartışmaları yapılıyor. Muharrem İnce buna son vermek için basın toplantısı düzenledi.
Toplantıdan ‘Memleket Hareketi’ çıktı.
İktidarı ve muhalefeti ‘tek adam’ olarak gören, onların koltuk sevdalısı olduğundan dem vuran İnce, verdiği mesajlarla kendisinin de koltuk derdinde olduğunu anlatmış oldu.
Muharrem İnce’nin bu hareketinin amacı, Cumhurbaşkanlığı seçimleri.
Önceki Cumhurbaşkanlığı seçiminde 50 bin avukat ordusuyla sandıklara sahip çıkacağını, YSK önünde nöbet tutacağını, söyleyen İnce, kriz sürecini yönetemediğini söyledi ve özür diledi.
O’na inanan ve beklenti içinde olan insanlar, bugün bile seçim gecesini sorguluyorlar.
Somut olarak o gece neler olduğunun ortaya konmaması, Muharrem İnce’nin en büyük handikapı.
Parti tabanından ve vatandaştan aldığı desteğin azalması, gündemden düşmesi, yerel seçimlerde öne çıkan iki belediye başkanının Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde kendisine rakip olabilecekleri endişesi, Muharrem İnce’yi böyle bir hareket oluşumuna sevk etti.
Kendisinin de dediği gibi ‘yandaş medya’nın ilgisiyle gündem yaratmak istiyor gibi.
“Her şeyi ben bilirim” mantığıyla yola çıkıp basın toplantısıyla hareketini ilan eden Muharrem İnce, seçim gecesi neler olduğu sorularına yanıt veremiyor. Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde O’na destek verenler, bu basit sorunun yanıtını veremeyen İnce’nin hareketine pek de sıcak bakmıyor açıkçası.
Muharrem İnce’nin iktidara yakın ve kendi tabiriyle ‘yandaş medya’ dediği basın yayın kuruluşlarında boy göstermesi, bu hareketin arkasında AK Parti’nin çok ‘ince’ seçim hesapları olduğu önyargısını da beraberinde getiriyor.
Bu durumda İnce’nin CHP’yi böleceği endişelerine katılmak imkansız. Bir grup ulusalcı – Kemalist ve CHP içinden dışlanmış kadronun İnce’nin hareketinde yer alması mümkün. Ama CHP seçmenini ve parti tabanını ikna etmesi oldukça zor.
***
Satarım.. Sattırmam!..
BALIKESİR Büyükşehir Belediyesi’nin Cengiz Topel Caddesi’ndeki lunapark arsasını satışa çıkarması, muhalefetin ise bu satışa karşı çıkıp “sattırmayacağız” demesi, geçmişte Turgut Özal’la Necdet Calp arasındaki “satarım – sattırmam” polemiğini aklımıza getirdi.
Hatırlarsınız sanırım; dönemin Başbakanı Turgut Özal, özelleştirme sevdasıyla Boğaziçi Köprüsü’nü satacaklarını açıklamış, dönemin Halkçı Parti Genel Başkanı Necdet Calp “sattırmam” diye karşılık vermiş, her iki merhum siyasetçi o dönemde bir televizyon programında karşılıklı atışmışlardı.
Sonuçta Boğaziçi Köprüsü satılmadı. Köprü, Karayolları Genel Müdürlüğü’nün tasarrufunda, devletin kontrolünde kaldı. Daha sonra yapılan köprüler yap – işlet – devret modeliyle hizmete girdi.
Bu tür satışlarda “satarım” diyenin hesabı, satıp bütçeye gelir sağlamak, kazanmak. “Sattırmam” diyenin tepkisi, bu satışlarda kamu yararı olmadığı düşüncesi.
Balıkesir’deki lunapark arsası, satarım – sattırmam tartışmaları arasında 23 milyon 400 bin liraya BSC Yapı adlı bir şirkete satılıyor. Satış öncesinde başlayan ‘ihaleye fesat’ tartışmaları satıştan sonra da devam ediyor.
İhaleye fesat karıştırıldığını iddia edenler, işin kolayına kaçıp sadece konuşmakla bırakmasınlar olayı; yargıya taşısınlar.
Şehri yönetenler, belediye meclislerinde görev yapanlar, kendi işyerlerini, konutlarını bu kadar kolay karar verip satabilirler mi?
Bu satıştan sağlanacak gelir, bütçeye bakıldığında çerez parası kalıyor. Bu kadarcık bir geliri çeşitli tasarruf tedbirleriyle zaten sağlayabilirler. Örneğin Büyükşehir Belediyesi’nin ağırlama giderlerine ayırdığı bütçe, satılan arsanın fiyatından daha büyük. Ağırlama giderlerinde tasarruf uygulansa, bu para kasada kalacak zaten.
Har vurup harman savururlarken, Balıkesir halkının yararı için kullanılması gereken araziler bir bir elden çıkarılıyor.
Sorgu sual eden yok. Seçime daha çok var nasıl olsa, bunlar unutulur. Vatandaş itiraz etmiş etmemiş çok sorun değil.
