Geleneksel ve doyurucu bir lezzet Türk mutfağının en eski yemeklerinden biri olan keşkek, hem lezzetli hem de besleyici bir yemektir. İşte, Balıkesir’in meşhur yemeği Keşkek tarifi, Keşkek yapmanın püf noktaları…
Keşkek yapmak biraz zahmetli olsa da, ortaya çıkan sonuç harikadır. Bu yemek, bayramlarda ve özel günlerde misafirlere sunulur. Bir kere tadına bakan bir daha unutamaz.
İşte keşkek yapmanın tüm ayrıntıları;
Keşkek, Anadolu mutfağının vazgeçilmez bir yemeğidir. Et, buğday ve nohut ile yapılır. Her yörede farklı bir usulü vardır ama asıl mesele kıvamını yakalamaktır. Et ve buğday iyice pişene kadar haşlanır, sonra tel tel olan et ve buğday, büyük tencerelerde tahta bir tokmak ya da kaşık ile ezilir.
KEŞKEK MALZEMELERİ
Keşkek yapmak için gereken malzemeler şöyledir:
1,5 su bardağı aşurelik buğday (bir gece önceden ıslatılmış)
1 su bardağı nohut (bir gece önceden ıslatılmış)
500 gram kuşbaşı dana eti
7-8 su bardağı sıcak su
1/2 çay bardağı sıvı yağ 1 tatlı kaşığı tuz Üzeri için: 3 yemek kaşığı tereyağı, 1 yemek kaşığı biber salçası
KEŞKEK NASIL YAPILIR?
Buğdayı ve nohutu bir gece önceden suda bekletin. Sonra, buğdayı ve nohutu güzelce yıkayın ve suyunu süzün. Ardından düdüklü tencereye koyun. Üzerine kuşbaşı kesilmiş dana etini ve tuzu ilave edin. Sıcak suyu da ekleyip düdüklü tencerenin kapağını kapatın. Bu şekilde, et ve tahıllar birlikte pişer. Düdüklü tencereyi ocağa koyun ve yaklaşık 50 dakika kısık ateşte pişirin. Keşkek pişince, tahta bir kaşık veya özel bir ezici ile güzelce ezin. Bu işlem, keşkeğin kıvamını ve tadını belirler. Ne kadar çok ezerseniz, o kadar iyi olur. Bir sos tenceresinde tereyağını eritin ve biber salçasını katın. Salça kızarana kadar kısık ateşte karıştırın. Keşkeği servis tabağına alın. Üzerine tereyağlı salçalı sosu gezdirin ve servis yapın.
KEŞKEK YAPARKEN DİKKAT EDİLMESİ GEREKENLER
Aşurelik buğdayı bir gece önceden suda bekletirseniz, daha çabuk ve kolay pişer. Kuzu gerdan eti kullanırsanız, keşkeğiniz daha lezzetli olur. Düdüklüde pişen keşkeği kısık ateşte pişirirseniz, hem daha iyi olur hem de tencerenin dibi tutmaz. Keşkek yapmayı denediyseniz, nasıl olduğunu benimle paylaşabilirsiniz. Afiyet olsun!
KEŞKEK NERELERDE YENİR?
Keşkek, Anadolu’nun birçok yöresinde yapılan ve özellikle düğün, mevlit, cenaze gibi özel günlerde ikram edilen bir yemektir. Keşkek, et, nohut ve buğdaydan oluşur ve uzun süre pişirilip ezilerek yapılır. Keşkek, 2011 yılında UNESCO tarafından Türkiye’nin Somut Olmayan Kültürel Mirası Listesi’ne alınmıştır. Keşkek yemeği, Türkiye’nin pek çok ilinde farklı tariflerle yapılır ve sunulur. Keşkek yemek isterseniz, Edirne, Tekirdağ, Balıkesir, Sinop, Amasya, Sivas, Manisa, Samsun, Ordu, Çankırı, İzmir, Muğla, Afyon, Çorum, Yozgat, Silifke, Antalya gibi şehirlerde yöresel restoranlarda bulabilirsiniz. Ayrıca, İstanbul’da Otantik Anadolu Yemekleri adlı mekanda da keşkek tadabilirsiniz. Keşkek, Anadolu’nun geleneksel ve lezzetli bir yemeği olarak, Türk mutfağının çeşitliliğini gösterir.
KEŞKEK FAYDALARI
Keşkek, Anadolu mutfağının geleneksel ve lezzetli bir yemeğidir. Et, buğday ve nohut ile yapılır. Keşkeğin faydaları şunlardır: Buğday ve nohut, lif bakımından zengindir ve sindirim sistemine iyi gelir. Buğday ve nohut, bitkisel protein kaynağıdır ve hayvansal protein ile birlikte alındığında protein kalitesini yükseltir. Et, kemik ve dokular, kolajen içerir. Kolajen, cilt, kas, eklem ve kemik sağlığı için gereklidir. Et, kemik suyu, buğday ve nohut, B vitaminleri, demir, çinko, kalsiyum, magnezyum, fosfor gibi mineralleri içerir. Bu mineraller, bağışıklık sistemini, enerji üretimini, kan yapımını ve kemik yapısını etkiler. Keşkek, besleyici ve doyurucu bir yemektir. Ancak porsiyon kontrolüne dikkat etmek gerekir.
KEŞKEK TARİHÇESİ
Keşkek, Türk mutfağının en eski ve geleneksel yemeklerinden biridir. Temel olarak et, buğday ve nohut ile hazırlanır. Keşkek, Orta Asya Türkleri tarafından icat edilmiş ve Anadolu Selçuklu Devleti döneminde halk yemeği olarak yaygınlaşmıştır. Osmanlı döneminde ise padişah sofralarının vazgeçilmez lezzetlerinden biri haline gelmiştir. Keşkek, 2011 yılında UNESCO tarafından Türkiye’nin Somut Olmayan Kültürel Mirası Listesi’ne girmiştir.
