FALAN FİLAN meclisinin ilk bölümünü Yücel Yılmaz yönetti.
Dağınık bir ruh hali olduğu belliydi.
Konuları birbirine karıştırdı sürekli.
Yapılan işlerle gurur duymak gerektiğini anlatırken.. Bir anda durakladı, “ne anlatıyordum ben” diye iki yanına dönüp katiplere sordu…
Sonra, muhtarların Balkan gezileriyle ilgili yapılan yayınları konuşmaya başladı.
Başkan’ın yorgunluğu yüzüne yansıyor.
Unutkanlık da başlamış.
“Günde üç saat uyku bana yetiyor” diyor ya… Yetmiyor demek ki!
Eh, kolay iş değil hani.. Dünyayı kaçıncı tur döndü dört buçuk yılda. Bir Amerika, bir Japonya, bir Avrupa, bir Asya.. Afrika’yı da gördü…
Yok Habitat, yok Birleşmiş Milletler, yok UCLG.. Bir de Türkiye Belediyeler Birliği çıktı şimdi.
Belediye birlikleri, şunlar bunlar.. Kendi işleri de var. Ticaretini de son sürat geliştiriyor bu süreçte.
Kırk parçaya ayrılmış durumda yani.
Bu denli dağılması normal.
İşin bir de şehir siyasetine ve partisine ayar verme tarafı var ki, o da hayli zaman alıyor, uzun mesailer gerektiriyor.
Makam odasının ışıkları geç saatlere kadar yanık kalıyor!
Gece, gündüz, sürekli mesai.
Vücut dayanır mı?
Zihin dayanır mı?
Meclis Başkanı kürsüsünde bıraksan uyuyacak.
Tatil yap Başkan, belli ki ihtiyacın var.
Eylüldeyiz.. Körfez sakindir şimdi. Git Güre’deki yazlık evinde bir hafta kafanı dinle.
Telefonları kapat.. Bilgisayarı açma.. Davetlere katılma…
Tebdili kıyafet, git Güre sahilinde bir yere otur, sade kahve iç. Bi cigara tellendir; sonra bi tane daha.
Derin derin soluk al, soluk ver.
Denizden gelen kanalizasyon kokusuna aldırma!
Hâttâ bizim gibi yap… Büyükşehir’e, BASKİ’ye saydır, en galiz küfürler eşliğinde.
Rahatlarsın bak… Küfretmek rahatlatıyormuş insanı.
