Geçtiğimiz hafta Fethiye deplasmanında 7 golle tarihi bir hezimet yaşamıştık. O maçta altyapıdan gençlerimizle mücadele etmiş, düşmeyi kabullenmiştik. Evimizde oynayacağımız kalan son iki maçın ilkinde gençlerimizi görmek adına Atatürk Stadyumu’nun yolunu tutmuştuk. Bizim gibi düşünen, güzel bir bahar gününde hiç de azımsanmayacak bir seyirci karşısında oynandı Balıkesirspor – 1461 Trabzonspor FK maçı meraklı gözler önünde.
Abilerinin o ruhsuz futbollarına nazire yaparcasına ellerinden geleni sahaya yansıttı o gençlerimiz. Tecrübesizdiler, toydular ama sonuna kadar mücadeleciydiler. Ve alkışı hak ettiler. Bakmayın bugün düştük diye atılan manşetlere, gençlerimizin aldığı bu mağlubiyetlerle düşmedik. Balçıkla bile sıvanamayacak gerçekliğe sadece kavuşmuş olduk.
Halbuki maç başlamadan bitmişti. Masaldaki uyuyan prenses gibiydi Balıkesirspor tüm sezon boyunca. Onu öpüp uyandıracak prensini bekleyip durmuştu. ‘’Şehrin Markası’’ dediğimiz Balıkesirspor’u ‘’ben ne dersem o’’, ‘’küçük olsun bizim olsun’’ mantığıyla bir kişinin iki dudağına hapsetmiştik. Bedelini ağır ödedik.
Sonunda ‘’kral çıplak’’ diyen biri çıktı da Balıkesir Büyükşehir Belediye Başkanı Yücel Yılmaz’a Balıkesirspor Karnesi verdi. 100 üzerinden “0” olarak.
Karanlıktı, aydınlıktı, yalandı, dolandı derken sonunda maskeler düştü. Emeği geçenlerin ellerine kollarına sağlık olsun. Onlar artık kınayı istedikleri yerlerine yakabilirler.
https://politikam.com/gundem/balikesirsporu-amatore-dusunce-mi-sampiyon-yapacaksin.html
